DREMPELVLEES

Iemand moet het doen maar ik ben zelf geen amateur om als eerste een leeg restaurant binnen te stappen.

Het mag er nog zo gezellig uitzien, een lekkere en betaalbare kaart hebben; ik doe het niet.

Ik doe het niet meer.

Ik heb het ooit eens gedaan en na de koffie zaten mijn tafeldame en ik er nog steeds alleen, met de kok als afluisteraar van onze conversatie.

Toen ik de rekening betaalde zei ik dat ik het lekker vond en ik wilde hem nog veel succes wensen. Dat laatste vond ik een beetje te gênant.

Sindsdien doe ik het nooit meer. Liever verhongeren of wachten tot er al minstens twee paar klanten binnen zijn. Iemand anders moet mijn drempelvrees helpen overwinnen.

Uit onderzoek in mijn directe omgeving blijkt dat ik niet alleen ben met deze kwaal.

Dat moet voor elke kastelein toch een recurrent stressmoment zijn: wie zal vandaag als eerste de moed hebben om binnen te komen ?



De cyclus MAOff en RPM start binnenkort opnieuw.
Meer weten over het programma : klik hier.
Management van een ArchitectenOffice en Ruimtelijk ProjectManagement.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten