MOBISCORE EN ANALFABETISME

In West-Vlaanderen zijn ze met die mobiscore lelijk in hun gat gebeten.
Vooral die burgemeesters en hun schepenen.

Jaren aan een stuk hebben ze royaal proberen in te willigen waar hun kiezers om vroegen:
een bouwvergunning. 
Dat kost niet veel voor die gemeenten en hun mandatarissen, en ze winnen er stemmen mee.

En wat ze daar de bouwsector noemen, is ook content.

De publieke kosten, dat zijn zorgen voor later.

Dan is het plots van, tiens, we hebben hier meer dan honderd kilometer gemeentewegen te onderhouden om al die verbouwde hoeves te bereiken. De grachten erlangs moeten we ook scheren. Die kiezers willen ook een openbaar zwembad, en een bibliotheek en een cultureel centrum en regelmatig een festival en een vernieuwd dorpsplein en een speeltuin en de klassen, die moeten ook vernieuwd worden.

En die van Brussel zouden willen dat we meer fietspaden aanleggen. 

Dat zijn lastige vragen voor een karige toelage uit het gemeentefonds. Daar in de Westhoek zijn die maar een zesde van wat die rijke steden krijgen. Probeer het daarmee maar te rooien.

Ik zie het al gebeuren.

Eerst snoeien in de basisschooltjes: niet genoeg kindjes gemaakt op de lange winteravonden of in de zomer achter de hagen. Sluit die drie klasjes maar.
De krantenwinkel sluit ook; gedaan met de gazetten en de wekelijkse boekskes.
De operatoren snoeien ook in hun budgetten: geen 4G, ze schakelen over op GG. (Geen G)
De banken halen hun verdeelautomaten weg.
De belbus komt niet meer.
De bibliotheek: sluiten.
Hulp bij het invullen van de belastingen: gedaan.
Een plaatselijke tentoonstelling: geen sponsors meer.
In het parochiaal centrum: vorig jaar was daar de laatste theatervoorstelling.

Ik zeg het hier niet graag, ik ben ook niet zo
goed in voorspellingen maar u voelt het al komen: analfabetisme dreigt weer de kop op te steken.