Het is toch een beetje schrikken op zondag ochtend bij het afhalen van de pistolé's en croissants.Ziet u daar ook op het einde van de foto, in de oksel van een pompeuze oprit, een dakloze liggen ?
Zo dicht bij huis, het is even schrikken.
Maar kijkt u ook eens goed; een dakloze met rode schoenen ?
Kent u veel daklozen met rode schoenen ?
Een paar passen verder wordt het duidelijk.
De romantische wrijfoefening tussen die twee lichamen laten iets anders vermoeden: die twee hebben een hotelletje uitgespaard.
Ze waren erop voorzien.
Wat slaapzakken en een kartonnen matras.
Noch koffers noch zakken met spullen in de buurt te verkennen.
Een city-trip zonder dak.
Gewoon een nachtje samen onder de openbare hemel. Voor de burn-out toeslaat.
Gisteren zag ik dat de kartonnen matrassen netjes opgevouwen staan in een hoekje, wachtend op de volgende hemelskinderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten