Vorige week was het weer pijnlijk om lid van de Vlaamse Regering te zijn.
Het betonstop huiswerk van La Schauvlieghe werd met de grond gelijk gemaakt door de achtbare Raad van State.
Excuseer mij de flauwe woordspelingen.
Beleefd en vriendelijk zoals het daar bij de RVS ingebakken zit, laten ze die veelbelovende juriste uit Evergem toch een poepje ruiken.
Leest u mee : "Teneinde de maximale rechtszekerheid te garanderen doet de adviesaanvrager er goed aan om de tekst van het voorontwerp nog eens aan een grondig onderzoek te onderwerpen."
Dat is op diplomatische wijze zeggen dat er van dit voorstel nooit iets juridisch correct zal terechtkomen. Dat het prutserswerk is.
Nu moet u niet overdreven juridisch gevormd zijn om te begrijpen dat sinds de gewestplannen kracht van wet zijn geworden, elke grondeigenaar over bepaalde rechten beschikt, al naar gelang de bestemming die aan zijn perceel of aan zijn goed gegeven werd.
Nu wil La Schauvlieghe dat eens omkeren zonder daar een euro voor te willen betalen. Eigenlijk is het ook niet kunnen, want een spaarpotje om die operatie te betalen is er niet. En zal er ook nooit zijn.
Want wat wil ze ? Dat bouwgronden in die gebieden waar ze eigenlijk niet meer wil dat er nog gebouwd wordt, niet een andere bestemming geven, maar gewoon een bouwverbod opleggen. Daar staat natuurlijk planschade tegenover.
Omdat er geen geld is, werd een team juristen aan het werk gesteld die bedacht dat het ontnemen van die rechten op die ene plek, extra bouwrechten zou kunnen doen ontstaan op een andere plek waar het meer aangewezen is om meer of hoger te bouwen.
Dat wil zeggen dat grondeigenaars de boer moeten opgaan om te gaan zeulen met hun virtuele rechten naar mogelijke bouwheren die wat aanvullende bouwrechten zouden kunnen gebruiken.
Bij de RVS hadden ze al vlug door dat decreten waarin woorden voorkomen zoals als, dan, mogelijks en misschien, de aanleiding zijn om onze rechtbanken te overladen met procedures waarvan men kon voorspellen dat er ze er met hele karavanen zouden komen kamperen.
Dat La Schauvlieghe niet goed was in het tekenen van boskaarten wisten we al. Papa Bourgeois had ze gelukkig tijdig van de kaart geveegd. Sorry, weer zo'n flauw grapje.
Maar La Schauvlieghe heeft wel rechten gestudeerd.
Gelukkig voor de rechtzoekende heeft ze balie tijdig verlaten.
Of ze de Vlaamse Regering een dienst heeft bewezen om die te versterken met haar beperkte juridische kennis kan u zich hier terecht afvragen.
Daar moet je politicus voor zijn. Let op de manier waarop LS zich er weer eens uitpraat: " Ja maar, de Regering is wel iedere keer akkoord gegaan met mijn voorstellen ".
Ze doen maar, maar u wil niet weten hoeveel ambtenarenuren èn juridische adviesuren dit verhaaltje gedurende de voorbije vier en een half jaar u gekost heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten