Tot voor een week
had ik het zowat gehad met die gendergelijkheid en minima-quota voor vrouwen in
raden en besturen, in bestuursraden en directiecomités.
Veel vrouwen
pasten er ook voor als ze slechts als excuustruus binnen gehaald werden.
Als ze
evengoed waren dan mannen, oké, dan mogen ze erin maar waarom moeten de mannen in
gedwongen vrijwilligheid minstens één derde van hun zitjes afstaan verdomme ?
Bij MARKANT, dè
organisatie van de ondernemende vrouwen, zit er bij mijn weten geen enkele man
in het bestuur.
Maar wat blijkt
nu ? Het Amerikaans ratingbureau Moody’s heeft recent een doorlichting
gepubliceerd waaruit blijkt dat bedrijven met een – naar vorige normen – hoog
aantal vrouwelijke bestuurders (meer dan 30 %) een veel hogere
kredietwaardigheid opbouwen dan bedrijven die onder die norm bestuurd worden.
In die Vlaamse
gezinnen waar moeder-de-vrouw over de portemonnee waakt, is de
kredietwaardigheid ook hoog. Al generaties lang.
De verklaring is
duidelijk: vrouwen nemen minder risico’s. Je kan het ook anders uitleggen:
vrouwen zijn bedachtzamer.
In de BEL 20
hebben Solvay en Cofinimmo bijna de helft vrouwen in hun bestuur en hebt u hun
aandelen al eens gevolgd ?
Zou het niet tijd
worden, dat meer dan de helft van onze ministers en premiers vrouwen zijn; zou
het deficiet op onze begroting dan ook niet drastisch zakken ?
Filip van België,
bekijkt u ook eens die grafiek die deze week in DS verscheen ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten