Tot op zekere hoogte zijn op veel plekken onze steden dichtgeslibd met fabrieken waar
indrukwekkende machines indrukwekkende producten voortbrachten, ter welvaart van u en mij.
Tot in de jaren zestig werd op de ACEC-site van alles geproduceerd dat met elektrische toestellen te maken had.
Maar toen kwam daar een einde aan. De gebouwen raakten voor een deel in verval.
Vandaag worden restanten van één van de indrukwekkende hallen gebuikt als oefenterrein voor trapezisten.
Van stoomturbines naar fragiele wendbare lichamen die oefenen, oefenen en nog eens oefenen om aan onze lippen ah's en oh's te ontlokken.
Niets is mooier dan een samenleving die zichzelf her uitvindt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten