STEDELIJKE VERDICHTING LVIII - WATERSILO

Neen het is geen foutje; de linker ribbe helt wat meer naar beneden dan de rechter.

Dat heb je met driezijdige pyramides.

Vanuit sommige hoeken is dat zelfs zeer sterk afwijkend.

Bij vierzijdige zijn de ribben mooi symmetrisch ten opzichte van de centrale as.

En we zijn meer vier- dan driehoekige pyramides gewoon.

In Alsemberg en omgeving zijn ze dat nu intussen ook al een tijdje gewoon.

Deze constructie zou ook het hoofdkwartier van het Verbond van de de Belgische Frituristen kunnen zijn, maar dat is ze niet.

Het is een watertoren - eigenlijk moeten we watersilo zeggen - ontworpen door BEL ARCHITECTEN in 2010.

Toen we in het vierde jaar zaten kregen we op een dag het ontwerpen van een watertoren voorgeschoteld, als logewerk.

Logewerk wilde zeggen: je kreeg 's morgens een opdracht en 's avonds moest je die inleveren.
Het atelier mocht je niet verlaten.
Enkel om te gaan plassen werd een uitzondering gemaakt.

Wifi, internet, totaal onbekend, geen enkele hersencel die kon vermoeden dat dat ooit zou bestaan.

Je was dus geheel aangewezen op je eigen denkvermogen en creativiteit.

Logewerk dus.

Tegen 's avonds lagen daar een reeks ontwerpen op tafel die veel weg hadden van een versoberde sporttrofee, maar nog altijd lijkend op een sporttrofee.
Die kregen zoiets in de buurt van nul op twintig.
Van die categorie waren er zeker genoeg.

Dan waren er ontwerpen die iets hadden van wat de meesters - gestaltung - noemden. Die kregen zoiets van tussen de negen en de elf op twintig.
Van die categorie waren er al wat minder.

En dan was er de categorie van die studenten die diep maar ook voldoende speels hadden nagedacht over wat je allemaal met water kon doen, voor het te verdelen.
Die kregen een mooi hoge score.
Van die categorie waren er weinig.

Ik denk dat BEL Architecten zeker in de laatste categorie zou beland zijn. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten