Op heel veel plekken in onze binnenstad is het commercieel aanbod erg verschraald. Ik zie in deze eens zo gevarieerde negorij, een wijnproeverij, chocolade en pralines, wafels, een grill-en snack-tent, nog eens chocolade en een friettent die zichzelf van de betere soort noemt.Niet direct bevorderlijk voor de BMI.
Het gaat enkel nog om eten, nog meer eten, drinken en ijsjes likken. Dat is geen zuiver Gents fenomeen; ik zie dat in veel steden gebeuren, maar Gent neem een ereplaats in, bij deze platte neergang.
De binnenstad is één eettent geworden.
Bij de georganiseerde evenementen komen daar nog een aantal mobiele eet- en drinkkramen bij. Geen enkele burger mag nog met één gram goesting naar spijs en drank vrij rondlopen in de binnenstad.
Het eens zo rijke winkelpalet is wel erg één-dimensioneel geworden.
Geen wonder dat alle interessante zaken verdwijnen naar on-line oorden of naar de koopboulevards en invalswegen.
Door gebrek aan een globaal distributiebeleid, over de steden en gemeente heen, komen we tot toestanden waarvan ik al jaren hoor dat we ze niet willen: teveel autoverkeer op die invalswegen en nauwelijks te organiseren efficiënt openbaar vervoer.
Het zijn klaagzangen die ik al twee generaties lang hoor, maar waar geen enkel bestuur of beleidsverantwoordelijke ooit iets ernstigs tegen ondernomen heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten