Vlak naast de Brandenburger Tor werd een wachthuis opgetrokken in 1816 naar een ontwerp van Karl Friederich Schinkel. Die Schinkel zou voor het opkomende Berlijn heel wat gebouwen tekenen. Berlijn wilde immers andere grootsteden zoals Parijs of London evenaren.
Het was een wachthuis voor het nabijgelegen Kronprinzenpalais.
Volgens Schinkel kwam het grondplan volledig overeen met dat van een Romeins castrum.
In de loop der geschiedenis heeft het gebouw voor verschillende ideologieën dienst gedaan.
Het oculus werd in 1931 toegevoegd door architect Heinrich Tessnow.
Het werd een gebouw voor de gevallenen van de oorlog.
Onder de DDR werd het in 1960 een herdenkingsmonumnet voor de slachtoffers van het fascisme en oorlogsgeweld.
Na de val van de muur besliste bondskanselier Helmut Kohl dat het een herdenkingsmonument zou worden voor alle slachtoffers van geweld.
Hij liet er een uitvergroot beeld van Kate Kolwitz in onderbrengen: de moeder die treurt over haar dode zoon.
Wie in Vlaanderen Vladslo zegt, kent Kate Kolwitz.
U moet eens goed op het tegelpatroon letten; het zijn allemaal vierkante tegeltjes van verschillend formaat die in groepjes rondom en in elkaar vervlochten zijn.
Aanvankelijk bestond de straatbetegeling voor de Reichstag en de Brandenburgertor uit grote vierkanten die het de soldaten moest toelaten om heel snel in geordende formatie te staan waardoor de indruk gewekt werd dat de militaire precisie meer dan precies was.
Achter de Neue Wache is nog een deel van het patroon te zien, alleen groeien daar nu Linden.
Ook het vriendschapsembleem tussen de DDR en het communistisch regime is vakkundig van de muur verdwenen.
Velen hopen dat de huidige piëta er voor eeuwig zal mogen rusten.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten