Het is niet enkel in het eens zo katholieke Vlaanderen dat de kerken leeglopen; ook in de andere
Europese landen is die trend niet te keren.
Die kerken zijn aan nieuwe bestemmingen toe. Soms plant men daar een boekhandel in, een hotel of ook wel een Delhaize, met alle nodige herrie die ze met zich meebrengen.
Voor de modernistische Sankt Agnes Kirche in Berlijn is dat precies vlotjes gegaan.
In 1967 was de kerk voltooid, in 1989 valt de muur en in 2004 gedesaffecteerd voor erediensten.
Dat woord alleen al: gedesaffecteerd.
Maar goed.
Als zo'n gebouw gedesaffecteerd wordt, wil men toch graag dat de nieuwe bestemming geen bordeel wordt.
De kerk is nu wel ruimdenkender geworden maar liever toch niet iets waarvoor Jezus Christus andermaal uit zijn graf zou moeten opstaan om de kooplieden uit de tempel te verdrijven.
In 2011 zijn er wel nieuwe kooplieden bij Sankt Agnes ingetrokken: de kunstgalerij KÖNIG en daar moet u niet aan een altruïstische cultuurinstelling denken.
KÖNIG verkoopt kunst en niet zomaar het eerste het beste werkje. Het gaat om kunstwerken die eerder onder de noemer beleggingen vallen.
Ik heb daar werken gezien die ik niet zomaar in mijn woonkamer op een behoorlijke manier zou binnenkrijgen, laat staan dat er voldoende ruimte overblijft om ze van op enige afstand te bewonderen.
De Berlijnse architecten Brandhuber+Emde hebben het gebouw van de meer dan verdienstelijke modernist Werner Düttmann gerespecteerd.
Op de niveau van het doksaal hebben ze een werkplateau in beton gegoten. Hierdoor ontstaat een bijna sacrale tentoonstellingsruimte waar kunstwerken uit één stuk niet groter kunnen zijn dan het niet zo overdreven trapgat naar het voormalige doksaal.
Kunstwerken van dit genre vragen een sacrale benadering
Nog een geluk dat Dütmann zijn trapgat niet zo krenterig bemeten heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten