KLIMAATBOSSEN - KOMEN DIE ER OOIT ?

We hebben het al dikwijls mogen horen: de Walen hebben het gemakkelijker om de Belgische milieudoelstellingen te halen. 

De reden: ze hebben daar meer bossen en open ruimte.
Tiens, plotseling is onze minister-president Geert Bourgeois (NVA) gedurende een paar tellen lang, een Belg.

In 1999 had de toenmalige minister voor ruimtelijke ordening - wijlen Steve Stevaert (SPA) - een ambitieus plan op de regeringstafel gelegd: het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen.

In dat RSV stond wat we in de toekomst met onze krappe beschikbare ruimte zouden gaan doen.

Van de toen 43.000 ha bos zouden we tegen 2007 - houdt u vast - naar 53.000 ha evolueren.
In 2007 was daar nog niet veel van te zien. Dus, stelde de toenmalige minister van R.O. - Dirk Van Mechelen (VLD) - : laten we dat uitstellen naar 2015.

In 2015 was daar al iets van te zien: er was al 3.500 ha bos bijgekomen, zei de toenmalige minister van R.O., Joke Schauvlieghe (CD&V) in haar Witboek Ruimtelijk Beleidsplan Vlaanderen.

SOMS NEMEN POLITICI EEN PARK VOOR EEN BOS

In werkelijkheid was dat maar 1.314,6 ha.

Dat cijfer van 3.500 ha wordt als volgt verklaard in haar Witboek: Overname uit het RSV met herverdeling van de categorieën overig en overig groen (afgerond op 500 ha) in overeenstemming met de verhouding in 2015 van de 'andere bestemmingen' gedomineerd of niet-gedomineerd door ruimtelijk beslag. 

U moet een master van twee jaar ruimtelijke planning gevolgd hebben en dan nog tien jaar in de ivoren toren van de administratie RO stage gelopen hebben om dergelijke zinnen te kunnen ineenknutselen.

Deze boekhoudkundige fraude werd zelfs Geert Bourgeois te zwaar, wat hem ertoe bewoog om de Vlaamse Boskaart, opgesteld door de genaamde Schauvlieghe, naar de verhakselaar te sturen.

De waarheid is: sinds 2001 ligt er bij de Vlaamse Regering een concreet plan om 5.205 ha bijkomend bos aan te leggen rond de verstedelijkte kernen, te spreiden over 58 locaties. Dat is gemiddeld 90 ha per project.  Die 90 ha zijn dan wel slechts bosjes in postzegelformaat.
Om u een idee te geven: het Zoniënwoud is 4.400 ha, wordt doorkruist door twee autostrades en lijkt ons niet eens zooooo groot.

Van die 5.025 ha zijn gerealiseerd : (van 1994 tot 2011) 854 ha. Noteer dat de Vlaamse Regering in haar beleidsplan van 2001 met terugwerkende kracht rekent.

ECOLOGISCH IS DIT GEEN BOS MAAR SCHAAMGROEN

Van 2011 tot 2018 is nog eens 460,6 ha bos aangeplant.
In totaal is dat 1.314,6 ha.

Dat is, als we goed kunnen rekenen, 18,4 ha per jaar.
Mooi zo.
Dat is dus nog 3.890 ha te gaan en dan nog eens 4.800 ha om de ambities van het RSV te halen.

Als het waar is dat per dag - volgens datzelfde Witboek - er 6 ha ruimtelijke beslag wordt ingenomen, dan is dat de verhouding 3 dagen bos tegenover 362 dagen ruimtelijk beslag.

Misschien kan het ook eenvoudiger: elk project dat een meer dan twee ha ruimtelijk beslag inneemt moet, voor de werken aangevat worden, gecompenseerd worden met minstens 1 ha bos aan te planten op een daartoe geschikte locatie in Vlaanderen. Dat kost de projectontwikkelaar een paar duizend euro's per ha, als hij de grond ergens in erfpacht krijgt zoals al eeuwen gebruikelijk is.

Stel dat de verhouding bos ter compensatie 6 ha ruimtebeslag, op die manier 1 ha per dag bedraagt, dan komt daar op één jaar zo maar 365 ha bos bij. Over twintig jaar zijn we dan eindelijk bij de doelstellingen van de Vlaamse Regering en haar RSV beland. Dat kost de overheid niets, en het vermijdt dat ze tegen 2040 weer eens met beschaamde kaken moet toegeven dat ze weer niet haar doelstellingen gehaald heeft.

Alhoewel, regeringen en bij uitbreiding politici, kennen die zoiets als schaamte ?