Het had frontpaginanieuws moeten zijn, het had de opening van het journaal moeten zijn maar neen; het bericht stond slechts op pagina 22 en Paul Severs' heengaan kreeg zeven minuten aan de kop van het televisie-nieuws en de slotbeelden over hem moesten we ook nog eens slikken. Heel zijn leven werd hij - niet onterecht - doodgezwegen op de ernstiger VRT-zenders en nu plots blijkt hij 's lands grootste artist-componist te zijn geweest. Martine Tanghe toch. Vandaar dat ik het hier van de daken schreeuw:
DE NOREN ZIJN DURVERS.
Ze durven het aan om hun nog te exploiteren reserve-olievelden te laten voor wat ze zijn.
Neen, die één- à drie miljard barrels gaan ze niet boven halen.
Hun goudmijntje in het noorden laten ze onaangeroerd.
Ja, die 200.000 jobs in eigen land en de leuke extra inkomsten voor het land zijn niet meer veilig en gewaarborgd.
Ja, de Noren zullen hun welvaart op een andere manier moeten op peil houden
en ja,
het zal pijn doen niet meer één van de rijkste landen ter wereld te zijn.
Adieu handelsoverschot misschien,
adieu comfortabel leven misschien,
adieu glimlachende toekomst misschien.
Allemaal misschien, want Noren zijn taai, en ze zullen het wel redden.
Daar zijn ze zelf van overtuigd. Zeker weten.
Geen eigenbelang dus,
wel een bijdrage aan de wereld.
Er circuleren voldoende grafieken die aangeven hoeveel olie- en gasreserves er nog onder de grond zitten. Als we die allemaal gaan opbranden, dan gaan we de CO² smog stilaan met het blote gaan zien, denk ik.
Bravo voor de moedige beslissing van de Noorse regering. Wanneer volgen de Arabieren, de Amerikanen, de Britten, de Venezolanen, de Iranesen, de Russen, de ... enfin al wie de moed heeft om te zeggen: we doen het niet meer.
Politieke moed, het is zeldzaam, maar het bestaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten