 |
eerste deftige draagbare typemachine uit de collectie van boekhandel Limerick - Gent
|
In 1920 lanceerde deze firma een handige schootschrijfmachine. De eerste echte laptop, licht van gewicht en vooral, overal handig in het gebruik. Van toen af aan kon je overal ter wereld typen wat je maar wilde typen.
Het zou lang duren eer er nog iets op de markt zou komen dat nog een grotere sprong voorwaarts zou neerzetten: de laptop met tekstverwerker. Die nieuwe laptops hebben wel een paar nadelen: je moet over elektriciteit beschikken of je batterij moet voldoende opgeladen zijn. En je kunt je tekst niet eens afdrukken en bij iemand achterlaten of hem opbergen in die map die dient om getypte teksten te verzamelen, voor later.
1920. Zegt het u nog iets ?
De Grote Pandemie van de Spaanse Griep was net voorbij, of ongeveer toch. Men mocht weer de wereld rond reizen en zijn typemachine meenemen, denk ik dan.
25 miljoen doden. Vijfentwintig miljoen op een bevolking van nog geen 2 miljard mensen; vandaag reizen we veel meer dan toen en volgens de laatste cijfers zijn er zijn 'slechts' 1,7 miljoen doden op 7,7 miljard inwoners van de planeet aarde.
Zijn we er niet enorm op vooruit gegaan ? In 1918, toen het virus opdook wisten de dokters niet goed wat er echt gaande was. Was het een bacil of een virus ? Over virussen was niet veel geweten. Niet hoe het overgedragen werd noch wat het juist met ons lichaam deed, laat staan dat er een remedie voor handen was.
Er mocht zelfs niet over geschreven worden want het was overgebracht via het Amerikaans leger vanuit Amerika naar Engeland en Frankrijk en naar België. De vijand, de Duitsers, mochten er niets over horen. Enkel in Spanje was de pers vrij en daar mocht er wel over geschreven worden en daarom leek het of die smerige griep uit Spanje kwam.
Hoe zijn we er sindsdien niet op vooruit gegaan ? Ik was in januari op de lezing in Antwerpen van Yuval Noah Harari (Sapiens, Homo Deus ... ) waar hij uiteenzette dat de mensheid ongelooflijke sprongen voorwaarts gemaakt had: bij de minste virusdreiging spant de hele medische en wetenschappelijke wereld samen, ze wisselen data en onderzoeksresultaten met elkaar uit om te weten te komen wat het virus nu precies is en doet, hoe we het kunnen indijken en vooral, welke vaccins we kunnen aanmaken om het te bedwingen. In een recordtempo werden alle domino's gerangschikt en in positie gebracht opdat we zouden beschikken over vaccins die betrouwbaar en werkzaam zijn en zo rap als het kan ingespoten kunnen worden bij u en bij mij, gratis, opdat we terug zouden kunnen leven zoals we zouden willen dat het leven is. De vrije markt heeft zichzelf mogen zijn en alle farmabedrijven voelden zich aangespoord om alles op alles te zetten. Met dat virus is er geld te verdienen en kunnen we de wereld weer op kruissnelheid laten draaien zoals we menen dat die moet draaien. Met alle voor- en nadelen erbij.
Is dat niet fantastisch ?
Alle regeringen hebben er op één of andere manier ervoor gezorgd dat we min of meer in ons kot bleven; dat als we de teugels een beetje teveel vierden, teruggefloten werden - terecht denk ik dan - en ondertussen worden zij die er teveel onder lijden met centen bijgestaan uit de grote pot. Ontoereikend voor velen, helaas, ik weet het, maar zonder veel aarzelen beslisten zij die daar verantwoordelijk voor zijn dat we wel wat extra's mogen uitgeven. In België zo'n 11 miljard heb ik horen zeggen. Op een begroting van ongeveer 250 miljard valt dat nog mee. Het mocht misschien wel iets meer zijn. We halen dat wel weer op, zeker weten. We zijn trouwens niet het enige land met schulden; de hele wereld zit in hetzelfde schuitje.
Iedereen die er onder lijdt, letterlijk of figuurlijk, wordt in de mate van het mogelijke geholpen, met de nodige zorg omringd of aangemoedigd. Geen autoriteit die de medische sector verplichtte de handen uit de mouwen te steken; ze deden het spontaan, zonder er veel bij na denken. Gewoon doen wat moet gedaan worden.
Is dat niet fantastisch ?
Er zijn nog heel wat zaken waar we op vooruit gegaan zijn. Zo stelde ene Marcel van T. op diezelfde lezing van Harari in Antwerpen, de zeer intelligente vraag of meneer Harari het goed vond dat onze regering geld uitgaf aan het kopen van nieuwe straaljagers ter vervanging van de F-16. Van Tilt hoopte ermee te scoren maar de professor leerde hem de zaak vanuit een breder perspectief te zien.
"Weet u hoeveel geld er van de belastingen in de vorige eeuwen werd uitgegeven aan de oorlogsmachine en verdedigingswerken ? Nu is dat in de meeste landen amper nog 2 % en waarschijnlijk zal dat aandeel in de komende generaties nog zakken. "
Tijdens deze pandemie moest ik vaak denken aan die film Si tous le gars du monde. Een film over een een verdwaalde vissersboot waar een verschrikkelijke besmettelijke ziekte uitbreekt en de marconist hopeloos probeert noodsignalen uit te zenden die ergens in Afrika opgevangen worden en hoe er dan een hele ketting tot stand komt van mensen die een serum zelfs door het ijzeren gordijn van Berlijn weten te loodsen om het uiteindelijk bij het schip te kunnen droppen en de bemanning te redden.
U zult mij deze sentimentele film uit 1956 vergeven maar een verre lieve tante van mij was srcipt-girl in deze film van Christian-Jacque (zonder es). Raymond van het Groenwoud bezingt het ergens in één van zijn liedjes, si tous les gars du monde voulaient, voulaient se doner la main ...
We gaan er op vooruit, we leren heel veel van het verleden, we leren hoe we moeten samenwerken, we leren geven door kennis uit te wisselen, en ook liefde en genegenheid, hulp en bijstand, respect en verlangen. We gaan er op vooruit. U moet mij nooit vragen in welke periode uit het verleden ik zou willen geleefd hebben. Ik zeg u, geeneen. Ik zou eigenlijk honderd jaar verder willen leven.
Dit weet ik zeker: over honderd jaar zal de mensheid er beter voor staan dan nu. We zullen nog meer geleerd hebben samen te werken. De nieuwe generaties die er zitten aan te komen zullen het alsmaar beter doen, beter voor elkaar zorgen, met vallen en opstaan, met tegenslagen en met successen.
Dat is dit jaar nog maar eens bewezen: we doen het alsmaar beter.
Evolutieleer is niet het overleven van de sterkste; overleven is aan hen die respectvol met elkaar samenwerken.
En is het u opgevallen dat het mogelijk is om een tekst over 2020 te schrijven zonder één keer dàt woord te gebruiken ?
