Dit is het Yldri-paleis in Istanboel.Ik ben er nog nooit geweest en het zal waarschijnlijk nog een tijdje duren voor ik naar Turkije ga.
Dat paleis werd onder de Ottomanen opgericht en zoals u kunt zien zagen de Ottomanen de grootte van hun rijk gereflecteerd in de grootte van het paleis.
Of omgekeerd, wie zal het zeggen ?
Ik versta dat.
Sommige sultans hadden wat plaats nodig om tussen de drukke bestuursdaden, verpozing te nemen en voldoende huisvesting voor hun harem.
Inmiddels wordt het paleis gebruikt door allerlei diensten en organisaties die het huidige regime gunstig gezind zijn.Zo ook de Tuskse Kamer voor Architecten.
De evenknie van onze orde.
Tot 31 mei 2016.
Toen werden ze er manu militare uitgezet en voorgeleid.
De voorzitter, de secretaris en een vijftiental medewerkers.
Dit zijn hun namen: Sami Yılmaztürk, Cem Tüzün, Ali Hacıalioğlu, Metin Karadağ, Eyüp Muhcu, Can Atalay, Hilmi Etikan, Mücella Yapıcı, Sinan Omacan, Zeki Arslan, Nihat Uçukoğlu, Mürsel Selçuk, Hasan Fener, Yasemin Dura and Ersin Kiriş.
De directe aanleiding is dat er einde gekomen is aan een oude overeenkomst om een deel(tje) van het paleis voor te behouden voor de architectenkamer.De architecten betwisten dat.
Ze zeggen dat hun overeenkomst nog loopt tot 2050, de Turkse regering zegt tot eind 2015. Want het paleis moet verbouwd worden en ook hèt paleis worden voor de huisvesting van geliefde premier Erdogan.
De architecten hebben de uitzetting aangevochten en stellen dat ze enkel door een rechtbank kunnen verplicht worden om het paleis te verlaten, niet zomaar op basis van de regering en haar politie.
Maar het rommelt al langer tussen de Architectenkamer en de geliefde Turkse Regering.
Er is sinds enkele jaren een nieuwe wet op de ruimtelijke ordening in de maak die de invloed (macht) van de architecten op deze ontwikkelingen inperkt ten gunste van de regering.
Daar staat tegenover dat de Architectenkamer een reeks wantoestanden aanklaagt wegens misbruik van waardevolle sites door de overheid en haar projecten.
En tot overmaat van ramp heeft de Turkse Architectenkamer in februari de geliefde Turske regering nog wat gejend door een vriendschapsverdrag met de Russische Architecten Unie op te stellen, te ondertekenen en publiek aan te kondigen.Wie ondertussen daar de visa aflevert is ons niet bekend.
En zit Erdogan te popelen om zijn bevriende staatshoofden en ministers waardig te kunnen ontvangen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten