Geen grafiti, toch niet langs deze zijde.
Het wordt wel architectuur door het standpunt van de fotografe.
Ze heeft net dit punt gekozen dat je op ooghoogte door de twee uitsparingen kijkt.
Die boom groeit er als een gezwel naast.
Je neemt dit soort foto's niet al tetterend, rijdend in een auto van de ene rusteloze stad naar de andere.
Je moet heel opmerkzaam zijn.
En geduld hebben want niets zegt dat hier geen auto's en bussen langs rijden.
Als je maar lang genoeg wacht kom je tot zo'n eenzaam leeg moment, een dode natuur.
De fotografe, Kate Barry was de dochter van John Barry (componist van heel veel James Bond muziekjes) en Jane Birkin.
Die laatste hoef ik niet voor te stellen, denk ik.
Jane voedde Kate op samen met haar dochter Charlotte, voorwaar niet meteen makkelijk in een jetset-omgeving. Op haar achtentwintigste werd Kate fotografe voor Vogue, Elle, Vanity Fair; voorwaar niet meteen het soort bladen die gekend zijn voor het publiceren van bovenstaande foto's.
Deze foto maakte deel uit van haar laatste tentoonstelling POINT of VIEW / NATURES MORTES.
Ze was toen 46 en stierf kort daarna, alleen, op haar appartement in Parijs in een wolk van anti-depressiva.
Kijkt u nu eens opnieuw naar deze foto en wedden dat u er andere gedachten bij heeft dan zojuist ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten