Op mijn site staan iets meer foto's; dus ik ben gewettigd om het een foto-dagboek te noemen. (klik)
Een dagboek dat eindigt waar het allemaal begon.
Ik heb foto's genomen op plaatsen die ik regelmatig frequenteer. Hoe anders ?
Was ik beroepsfotograaf, dan was ik tot in de catacomben gekropen om al het leed en de ellende van het virus vast te leggen.
Of op die plaatsen waar de ondraaglijke lichtheid van ons bestaan pijnlijk ondraaglijker werd.
Nu kon ik alleen maar vastleggen wat ik rond mij zag gebeuren.
Wat moeilijker is: vastleggen wat onverantwoord gedrag is maar dat zouden dan foto's kunnen zijn die voor 13 april genomen waren.
Ik hoop dat ik over een paar maanden niets meer kan vastleggen dat ons aan deze tijd herinnert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten