 |
| voor verbouwing - met rechts een zitput - om in de put te zitten |
Met heel herkenbare gevelstenen van steenbakkerij van en te Hove,
gelegen ergens nabij Ninove. Ik weet niet of ze die stenen nog maken.
Veldstrengperssteen heette die.
Ik heb ooit nog eens met de eigenaar van die steenbakkerij aan tafel gezeten, meneer Hove, die zo lyrisch kon doen over zijn stenen.
 |
| bestaande toestand - veel contructie - druk, druk, druk |
De architect van de villa had een duidelijk plan:
een centrale wintertuin met daarrond de verschillende functies. Sorry voor het vakjargon.
Zegt u dat ook als u thuis komt ?
Ik loop van de ene functie naar de andere ?
Soit.
 |
| bestaande toestand - veel vierkante meters maar weinig ruimte |
En op sommige plaatsen voelde ik mij als in een administratief centrum van een kleine gemeente.
De bewoners hebben mij deze gedachten nooit kwalijk genomen.
Ze konden er in komen dat één en ander moest opengetrokken worden.
 |
| bestaande toestand - serre, goed om een aperitiefje te drinken |
wintertuin ook nog een serre - een extra wintertuin - waar enkel cactussen gedijden.
Onder schuin glas. Tijdens mijn opleiding moest er altijd ergens schuin glas voorkomen in een ontwerp.
Een ontwerp met schuin glas scoorde toen altijd goed.
Ik vroeg ze of veel in die serre zaten ?
- Bwah, af en toe voor het aperitief.
- En als het glas leeg is ?
- Ja, dan blijven we daar niet zitten natuurlijk.
De bewoners wisten dat het anders moest. Een ruimer gevoel moesten ze hebben. En ook meer contact met de tuin alstublieft.
Ze hadden reeds een zeer mooi plan laten opmaken door een zeer vermaarde tuinarchitect.
Voorwaar, een zeer mooi ontwerp en ook zeer beeldend voorgesteld.
Ik was een beetje jaloers om zoveel voorstellingstalent.
Maar hoe goed het ontwerp ook was: het zou niets bijdragen aan een betere beleving van de tuin noch aan de woning.
Het was een beetje delicaat om zoiets te zeggen. Ik breek niet graag het werk van anderen af. Maar anderzijds, niets zeggen is nog erger vind ik.
Overigens, als je aan een tuinontwerper een tuinontwerp vraagt ga je er niet van uit dat hij ook nadenkt over de gebouwen die in die tuin staan.
De opdrachtgever begreep dat en voelde ook onmiddellijk waar ik naartoe wilde.
Na een tijdje spoorde hij mij gewoon aan om verder te gaan, nog meer opentrekken. 
Ik heb mij een beetje laten gaan maar de opdrachtgever wou nog verder gaan.
Heerlijk is dat.
De opdrachtgever is een man met een visie en ook iemand die heel vlug een situatie doorziet.
Beslissingen laten nooit op zich wachten.
Wat ook zeer aangenaam is bij hem: hij kan luisteren en wat nog meer is; bij hem is een woord een woord.
Alles moet mooi op elkaar aansluiten en in elkaar passen. Eigenlijk moet vormgeving ondergeschikt zijn aan de ruimte.
Ik zie dat zo: eerst is er de ruimte.
Die moet optimaal beantwoorden aan dat waarvoor ze moet dienen.
Daarbij mogen de bouwelementen je niet hinderen.
Dat is niet altijd eenvoudig realiseerbaar.
De vloer in de keuken wou mevrouw rood.
Echt karmijnrood.
En het moest ook zacht en warm zijn om er met blote voeten op te lopen.
Een rode gietvloer op basis van PUR zou het dus worden, met vloerverwarming.
De verwarming van de villa was geconcipieerd met enkel warme luchtverwarming. Een concept uit de jaren zeventig maar - en dat weten we al een tijdje - alles behalve een gezellig warmte.En je moet dat zien in de kelder: het lijkt wel een fabriek met buizen en kleppen, metertjes en kranen.
Op de verdieping waren ze reeds overgeschakeld op radiatoren.
Waar mogelijk werd er nu overal vloerverwarming bijgelegd.
Met het bedrijf dat de gietvloer aanbracht had ik minder goede ervaringen. Hun onnauwkeurigheid was omgekeerd evenredig met de praatjes die ze hadden.
De invloed van felle kleuren op de vloer valt niet te ontkennen. Zowel het meubilair als het plafond genieten mee van het felle rood.
Ze hebben ook een kippenren. Daar moest ik niets voor ontwerpen. De bovenzijde van de kippenren is ook afgesloten tegen indringers. Er loopt een vos rond in de omgeving.
Eén van de laatste keren dat ik er was kreeg ik eieren mee van de landlady. Ze waren groot, geel en lekker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten