Onlangs stuurde Paul L. iets door, waar ik al heel mijn leven op zoek naar ben.Het was een soort atlas van het leven.
Een gids die wat nader studiewerk vraagt, maar ik ben Paul L. er nog steeds dankbaar voor.
Niet dat hij nu zo'n wandelende wijsheer is die dat allemaal netjes in kaart gebracht heeft, maar ik ben hem dankbaar voor het niet voor zichzelf houden van dit soort levensnoodzakelijk handleidingen.
Selecteer eerst wat je liefhebt, wat je nodig hebt, waar je denkt aanleg voor te hebben en waar je voor betaald wordt.
Van dat laatste maakt het niet uit hoeveel dat is.
Dan ga je eens na wat nu eigenlijk je passie, je missie, je professie en je roeping is.
Als u het onderscheid niet zo duidelijk weet, dan is dat ook niet zo erg.
Alhoewel, hoe preciezer, hoe beter.
Dat vult u in, in die vier segmenten, of hoe noemen we zoiets ?
Dan resten er u nog die dingen die u opwinden maar ook een zekere bevrediging afleveren, soms gepaard gaande met en gevoel van onzekerheid.
Soms voelt u zich comfortabel, maar overvalt je ook een zeker gevoel van leegte.
Soms voelt u zich voldaan maar dringt zich tegelijk het gevoel overbodig te zijn op.En soms hebt u echt plezier in iets maar durft u daar voorzichtig aan twijfelen.
Deze vier situaties tracht u ook onder woorden te brengen en dropt u ze in die vier resterende cirkellobben of hoe zullen we die vormen anders gaan benoemen ?
Als u dat allemaal mooi netjes onder woorden weet te brengen ontsluit u nu stilaan het IKIGAI.
Dat is het Japanse woord voor hoe u uw reden van bestaan kunt verantwoorden.
En daar kunt u wel een leven lang aan spenderen alvorens u het weet.
Japans, het is een ander taal dan het Nederlands.
Zoveel is duidelijk.
De oorsprong van dit woord zou van het Gents afkomstig zijn en hoeft dus niet speciaal een Nederlandse versie.Het is dus geen lexigaat (klik)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten