Ik zei het al: Tokyostad telt zo'n dertien miljoen inwoners.Hoe u zich dat moet inbeelden heb ik vorige week al uitgelegd.
Dat cijfer van 13.000.000 is alleen geldig 's nachts.
Overdag komen daar gemiddeld drie miljoen mensen bij.
Vooral mannen en vrouwen in salary-uniform.
Drie miljoen !
Dat is heel de actieve bevolking van België - bedienden, werklui, ambtenaren, onderwijzend personeel, heel de verzorgingssector van ons land en nog alle zelfstandigen, die zich dagelijks met trein en metro begeeft naar een regio zo groot als Vlaams Brabant.Dagelijks drie miljoen mensen heen, drie miljoen mensen terug.
En allemaal met het openbaar vervoer, verspreid over diverse stations waarvan één er ongeveer de helft voor zijn rekening neemt.
Brussel Zuid kan, als ik het goed heb, zo'n 100.000 à 110.000 passagiers aan per dag; dat éne station in Tokyo met de onuitsprekelijke naam: 1.500.000 passagiers 's morgens en 1.500.000 passagiers 's avonds.Ik dacht dat ik het zou besterven in dat station.
Maar dat valt best mee.
In de gangen staan pijlen op de grond waar men graag heeft dat je voor die gekozen richting dààr loopt.Op de trappen neem je steeds de linkerkant, op de roltrappen ook.
Op het perron sta je in een rij geduldig te wachten op die plaats die aangeduid is waar je verwacht wordt te wachten.
Want alle treinen stoppen er op vijf centimeter na op de aangeduide plaats zodat eerst de reizigers ongehinderd kunnen uitstappen en dan de rij wachtenden in een recordtijd de wagon induiken.Eén of twee keer per jaar gebeurt het dat de trein een paar seconden te vroeg vertrekt.
Daar schamen ze zich onwaarachtig voor en verontschuldigen zich dan zeer uitvoerig voor.
Alle andere treinen vertrekken precies op de seconde dat ze moeten vertrekken.
Nooit.
Reken dus nooit op wat slordigheid van de spoorlui als je zelf wat achterop loopt.
In Japan is er niet één spoorwegmaatschappij: er zijn er meerdere en er is niet één metromaatschappij; er zijn er meerdere.
Er is geen enkel station waar er niet aan verbouwd of uitbreidingswerken aan uitgevoerd zijn.
Allemaal elementen waar onze NMBS, INFRABEL, DE LIJN en de MIVB graag naar verwijzen waarom het bij ons normaal heet te zijn dat een trein wordt geacht op tijd te zijn als hij slechts een paar minuten later toekomt dan dat er aangekondigd is dat hij zou moeten vertrekken.
En in Japan kan het ook erg heet zijn, kan het stevig regenen, hebben ze af en toe tyfoons en sneeuwt het er meer dan hier.
Toch zijn ze in staat om het dertigvoudige passagiersaantal te vervoeren, op de seconde precies zoals aangekondigd.
Ik heb het al eerder gezegd; misschien is het discipline maar bovenal: respect voor de medemens.
Je probeert niet zomaar wat: je doet precies wat je beloofd hebt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten