Vorig jaar was ik bewust op een tentoonstelling in Luik verzeild geraakt - rue de la Boëtie - waar in een zijzaaltje een apart luikje de ENTARTE KUNST kunst werd toegelicht.
Er werden in het NAZI Duitsland hele tentoonstellingen georganiseerd waar die ondingen werden uitgestald tot groot vermaak van een beïnvloedbare bevolking.
Met een beetje inbeelding en moed kun je zoiets in elke periode van de geschiedenis doen, bij om het even welke bevolking.
Het is maar hoe je kunst voorstelt of belachelijk maakt.
Tussen het vele merkwaardige fotomateriaal zag ik ook dit tekeningetje.
U ziet hier de versie uit mijn tekenboekje.
Het leek mij zo eenvoudig qua compositie maar probeert u maar eens beter te doen.
Zonder het evenwicht te verstoren.
Ik vraag mij af wie de auteur - componist - kunstenaar ervan was.
In elk geval beter dan menig Mondriaan.
Ik heb er ook wat kleuren op gegooid.
Eerst à la Mondrian.
Zo tekende die Hollander zijn werken toen hij een tijdje in Parijs verbleef.
Daarna met wat met in de kleurentheorie twee en drieklanken noemt.
Maar die compositie krijg je niet kapot.
Entartete Kunst.
Het zou een eretitel moeten zijn die jaarlijks aan een paar ontaarde kunstenaars wordt toegekend.
Misschien kijken we er dan over een paar decennia weer anders tegenaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten