VERDICHTE STEDEN XII WATER

De vorige bijdrage ging over de zotte mutse die onze bejubbelde burgemeesters en schepenen dragen.
De Schelde tussen de Krook en de Leie moet eerst smaller, moet dan dicht, en moet dan weer open. (klik)

Mocht uw vader zo met het familiepatrimonium omspringen, u zou hem laten colloqueren.

In een democratie gaat dat anders. We stemmen voor vervangers en geven de oudgedienden een pensioen omdat iedereen in onze maatschappij die iets gedaan heeft dat op werken gelijkt, recht heeft op een pensioen.

Goed, de laatste beslissing van zestien jaar geleden luidt: de Reep gaat weer open.

Maar zoals het hier al generaties een traditioneel Gents bestuur past: we gaan maar voor half werk.


Dat komt omdat de Reep in twee fazen gedicht en gedempt is. Het eerst deel van de gedichte Reep gebeurde met een dubbele overwelving tussen de Krook en het Gerard de Duivelsteen.

En omdat ene professor François Laurent, hoogleraar in burgerlijk recht, dringend de naam van een plein verdiende, zijn ze de overwelfde Reep daar het Professor Laurentplein gaan noemen.
Later, onder de eerste socialistische burgemeester, Gilbert Temmerman, is professor er moeten afvallen. Zoals het een goede socialistische burgemeester betaamt, heet dat nu gewoon het François Laurentplein en weet geen kat waarom die FL een plein mocht krijgen.

Dus, op de keper beschouwd had het College gelijk toen ze besliste de Reep weer open te leggen, dit maar te doen tot aan het Sint-Bavo-instituut.

Alhoewel, dat klopt ook niet want dat noemt daar de Bisdomkaai, toch ?

Enfin, Als u met die bootjes naar de Graslei wil varen zal u nog onder het Laurentplein moeten doorvaren op deze manier.

Erg gezellig vind ik dat niet.
En zal het ook niet worden.

Zouden we het nog mogen beleven dat ons geliefd stadsbestuur binnen deze legislatuur beslist om de VOLLEDIGE REEP open te leggen ?

Op die paar parkeerplaatsen minder zal het nu toch ook niet aankomen, toch ?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten