TROMPE L'OEIL XVII - VRT

Zo zag de maquette van het winnende ontwerp voor het nieuwe VRT-gebouw er uit.

Vooraan de kop, dan de hals en daarachter het lichaam.

Zo verduidelijkten de ontwerpers het.
De ontwerpers, dat zijn in hoofdzaak Johannes Robbrecht - de opvolger binnen het bureau Robbrecht & Daem - en Alexander Dierendonck,  diens goede vriend en zijn vrouw Isabelle als medeauteurs.

Het ontwerp heeft, bij de indiening van de aanvraag stedenbouwkundige vergunning, wat wijzigingen ondergaan.

Dat is redelijk normaal. Bij het tegendeel zou je pas ongerust moeten worden.

Het gebouw onderscheidt zich van het ontwerp van het RTBF-gebouw dat het drie duidelijke volumes heeft met centraal een overdekte patio where things can happen. Zoals onder de stadshal in Gent, ook van Robbrecht & Daem.

Met dit verschil: er is een opening in het dak gemaakt waardoor je rechtstreeks zicht hebt op de redactie.

Opvallend, bij het RTBF-gebouw - dat zeer gesloten is - zal je vanuit de inkomhal, schuin naar boven, ook zicht hebben op de redactieruimte.

Blijkbaar zijn beide ontwerpers gefascineerd door datgene waar de twee instellingen voor staan: de betrouwbaarheid van de vierde macht. En dat mag een prominente plaats innemen; zelfs het publiek - de burger - mag er zicht op hebben, eens hij de security gepasseerd is.

Niet meer dan een romantische gedachte, onbewust overgenomen uit All the Presidents Men, een film over de zoektocht van de twee journalisten naar de waarheid achter het Watergateschandaal rond president Nixon. Een groot deel van deze film speelt zich af in het redactielokaal van de New-York-Times.

In Kopenhagen ligt het accent van het DR-gebouw op niets.

Of toch.

Het zijn vier kubussen die aan elkaar gelinkt zijn door één brede ciculatiehal.

Over de middag staan daar eetkraampjes en foodies en ik zag er veel medewerkers die tijdens de lunch heel veel met elkaar uitwisselden. Het is dan ook niet toevallig die zender die ons al die spannende en intelligente reeksen verkoopt. Het betere CANVAS-werk.

Ik hoop dat ze in beide gebouwen afstappen - nu het nog tijd is - van afzonderlijke refters, maar zich laten inspireren door deze hal die meer is dan een verbindingsweg; het is een communicatie- en uitwissselingsplatform met licht culinaire faciliteiten.

Meer is soms niet nodig om van een goed, een grootser bedrijf te maken.

Ik denk niet dat de democratie in Denemarken aangetast is, omdat ik als bezoeker geen zicht had op de redactieruimtes van haar openbare omroep.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten