WATERSTOF

Wat doet die molecule stof opwaaien zeg; het is de laatste twee weken waterstof voor en achter in de
kranten.

Het begon met een groot algemeen artikel over waterstof als interessante energiedrager.
Vloeibare waterstof, als je dat een beetje koel behandelt en behoorlijk stevig stockeert, kan je overal inzetten waar je motoren gebruikt. Zowel elektrische als klassieke verbrandingsmotoren. Te land, op zee en in de lucht.

Een week later las ik dat zeker een deel van onze koopvaardij er ook aan denkt zijn vloot gestaag te vernieuwen met waterstof gedreven cargo's. Alexander Saverys, de relatief jonge CEO van de rederij CMB houdt de tanden een beetje op elkaar maar weet duidelijk waar hij heen wil, zelfs al zijn de aandeelhouders misschien nog een beetje terughoudend.

Vorige week kwam er een waterstofschip een bezoekje aan Antwerpen brengen en tussendoor was er Johan Martens, de KULeuven professor die het nodig vond om ook zijn opus magnum na tien jaar onder de radar te hebben gewerkt, aan de pers voor te stellen: zonnepanelen die waterstof belletjes genereren.

Professor Martens voelde zich wellicht in snelheid gepakt nu waterstof van langs alle kanten opborrelt, en vond het noodzakelijk om de - politieke - wereld van zijn heilige graal kont te doen. Want zo mag u het wel noemen: de heilige graal die ons van alle CO² uitstoot zal bevrijden en hopelijk weinig zal kosten.

Zo'n persconferentie is nodig om onderzoekscenten, veel meer onderzoekscenten te kunnen binnenrijven. Ze zijn zeker nog niet helemaal rond met het onderzoek en nog minder zeker van de resultaten. Professor Martens moet de kiezen nog op elkaar houden want de namen van de gebruikte mineralen kunnen nog niet vrijgegeven worden. Naar verluidt geen erg zeldzame stoffen zoals cobalt of lithium. Speculanten liggen nu al op vinkenslag wat het dan wel mag zijn.

Het moet in 1973 of 1974 geweest zijn dat meneer Lootens, onze leraar mechanica, ons sprak over de waterstofmotor. Voor wie het zich niet meer herinnert: het was de periode waarin de OPEC landen, met die Arabieren op kop, ons probeerden een hak te zetten door de oliekraan dicht te draaien om alzo hogere prijzen ervoor te kunnen krijgen. Vraag en aanbod, weet u wel.

Het was de periode van de autoloze zondagen die een voorproefje zouden zijn van wat ons in de toekomst te wachten stond: enkel rijden nog met de auto wanneer het echt niet anders kon.

Ik hoor het meneer Lootens nog met zijn zachte stem uitleggen: H² in de juiste verhoudingen in contact brengen met 0², een elektrische ontlading erbij, dat geeft heel veel energie en die kunnen we gebruiken om motoren te doen draaien en het geeft nog een proper bijproduct: water.

Waarom heeft niemand toen meer naar meneer Lootens geluisterd ? Waarom heeft hij ons toen niet gevraagd te spijbelen om er ons leven aan te wijden ?

Vijfenveertig jaar geleden al zeg.

Van Hool heeft al een vloot waterstofbussen rijden.
In het buitenland.

Toyota heeft al waterstofauto's rijden.

Waarom ik er nog zo geen heb ?

Hebt u dat design al eens goed bekeken ?