541

De weddenschappen rond de langste regeringsformatie zijn weer geopend. We maken - spijts de grote economische en maatschappelijke uitdagingen - ernstig kans ons vorig record te verpulveren. Vijfhonderd een en veertig dagen.

Er zijn er die zeggen dat aan de Belgische structuur ligt; dat we er moeten in slagen om eerst die structuur te wijzigen en dat het nadien allemaal veel gemakkelijker zal zijn.

Ik ben daar zeker niet van overtuigd.

Er zijn gewoon teveel partijen in dit land.

Een wijs man met veel politiek doorzicht - neen, niet Luc Devos - leerde mij vijftig jaar geleden: een goede democratie bestaat uit drie sterke partijen: een religieus geïnspireerde, een liberaal geïnspireerde en één die beweert socialer ingesteld te zijn dan de twee andere.

Zo krijg je altijd een sterke coalitie èn een sterke oppositie.

Voilà.

Het is inmiddels duidelijk dat we in dit land met veel te veel partijen zitten. Moeten we dan het aantal partijen dan beperken ? Neen, maar een verkiezing met twee rondes waar partijen die geen achttien procent (landelijke score) halen in de eerste ronde, doen in de tweede ronde niet meer mee. 

Een aantal van de huidige partijen zullen spontaan gaan verbroederen met hun zusterpartij.

Wedden dat er binnen de week na de tweede ronde een regering in de maak is.