Ik doe dat op de klassieke manier. Sommigen noemen dat ouderwets en hebben een hele gamma technologie te beschikking.
Alles wordt afgescand en dan omgezet in de dwg-file die u doorgemaild wordt en tarraraah, je kunt aan de slag.
In de hoop dat je herkent wat het programma geregistreerd heeft.
Als ik ouderwets opmeet, weet ik tenminste nog wat ik gemeten heb.
Als daar, zoals hier, zo'n rank leuninkje rond het trapgat getimmerd staat, waarop ik mijn schetsboek kan laten rusten terwijl ik noteer, dan
vind ik dat dubbel aangenaam.
Het resultaat toon ik u later wel eens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten