Nu we meer en meer muren lijmen in plaats van metselen worden stenen tot op de millimeter verzaagd om tot de juiste hoogte te komen.
De kunst van omgaan met mortel en truweel gaat hierbij verloren.
Metselaars - eigenlijk zijn het stapelaars geworden - moeten meer en meer de kunst van het steenzagen beheersen.
Op veel werven staan nu watergekoelde zaagmachines en lijkt het afval op profijtig gesneden sneetjes brood met veel gaten.
Bij afwezigheid van zo'n waterzaag moet het dan maar met de handslijpmachine.
Dat levert soms ruzie op met de naburen op vanwege teveel stof.
Wat er met het afval gebeurt is bij sommige aannemers een redelijk creatieve
duurzaamheidsoplossing te noemen.
In plaats van kosten te maken en transportenergie te verspillen, hergebruiken ze het afval als opvulling in plaats van een houten trapbekisting.
Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat hierdoor een besparing van 0,0069 % gerealiseerd wordt op de totale energiebalans van een bouwwerf.
Een week later lag daar een proper trapje.
Benieuwd wat de archeologen over 320 jaar daarvan zullen maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten