Hier ziet u Blacky die zijn baasje - laten we hem Kurt noemen - in de Lange Munt in Gent trakteert op een dagschotel die weinige tellen later zal geleverd worden.Blacky is jong, moet nog veel leren en ervaring opdoen maar geef toe, hij kan toch al mooi terrasje zitten.
Ik ken veel kinderen die ook zonder ADHD niet rustig - laat staan netjes - aan een tafeltje kunnen zitten.
Hieronder ziet u Djumbo.
Veertien jaar en voor zijn soort, al redelijk bejaard.
Dat zei tenminste zijn bazinnetje, die ik eerder Lenny zou noemen.
Djumbo was me er eentje maar nu was hij er erg aan toe.
Verlamde achterpoten, een kanker en hij zakte steeds door zijn oververmoeide voorste poten omdat die overbelast werden.Het was een zonnige zondagmorgen in een Antwerps park en ze zou hem nog een liefdevolle gelukkige laatste week bezorgen.
Maar dan zou hij een spuitje krijgen dat al klaar lag.
Ze kon het hem niet meer aandoen.
Ik heb haar veel troost en liefde toegewenst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten