Ik ben niet zo gauw een ondertekenaar van petities en nog minder een oproeper tot ondertekening ervan.
Maar deze keer een uitzondering.
De eerste keer dat ik langs het afgewerkte zwembad van Oostende reed in ons felrode Toyotaatje wees ik mijn vrouw erop - kijk eens hoe mooi - jaja, maar let op uw stuur en daar komt een tram af, was het antwoord.
We waren op weg naar Westende en
behalve het Westende Hotel zijn er weinig boeiende gebouwen langs dit deel van de kustlijn te bespeuren.
Van alle brutalistische gebouwen uit die periode is dat zwembad van Oostende met voorsprong het elegantste.
Dat ligt aan de heel fijne daklijn en de lichttorentjes erbovenop. En ook aan de logische opbouw van het geheel.
Binnenin ademt het zwembad diezelfde lichtheid uit.
Ik ben er slechts éénmaal gaan zwemmen.
Mijn vader: tientallen keren.
Die nam de trein naar Oostende, dan de tram, ging er zwemmen en reed met dezelfde openbare middelen terug naar huis, allemaal tegen halve prijs, want hij was toen al gepensioneerd.
Als ik zei dat er in Gent ook propere zwembaden zijn, antwoordde hij dat hij het deed voor de architectuur.
En mijn moeder maakte daar ook geen probleem van want dan was hij ten minste voor meer dan een halve dag weg.
Omdat men geen aansluiting vindt met de omgeving, het gebouw na 50 jaar grondig gerenoveerd zou moeten; dat dat niet goedkoop zal zijn, heeft het Oostendse bestuur beslist dat het zal afgebroken worden. Daar ging wel een merkwaardig dansje van ik-doe-het, ik-die-het-niet aan vooraf.
Spijtig, spijtig, spijtig.
En als u dit even spijtig vindt als ik, klik dan naar de petitie.
Petities ondertekenen, soms leiden ze tot iets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten