Monnikenheide is al meer dan 40 jaar een begrip voor al wie dicht bij mensen met een beperking staat.Wivina De Meester, landbouwingenieur en voormalig minister, maakte het bij geboorte van haar zoon Steven van heel dicht bij wat het betekent: zorgen voor een kind met het syndroom van Down.
Samen met nog andere ouders zette ze een zorgcentrum neer, dat eerst overdag en later permanent voor de opvang en een aangepast volwaardig leven van deze mensen zou kunnen instaan.Midden in de Kempen is daar gebouwd en verbouwd aan aangepaste verblijven en leefgemeenschappen waar deze mensen zich zowel thuis voelen als volledig zichzelf kunnen zijn.
Niet gemakkelijk voor mensen zoals u en ik die erop getraind zijn al onze tijd nuttig te besteden en
rendabel te maken.
De wereld van Down stroomt op andere wijze door deze maatschappij.
De bezielers van Monnikenheide zijn zich daar zeer goed van bewust en vragen aan hun architecten ook die zeer specifieke benadering.
Ik heb er veel gebouwen gezien, mooie gebouwen, gebouwen waar ik een beetje jaloers werd.
Zo van, hier zou ik eigenlijk ook wel willen leven.
Wat bewijst dat het goede gebouwen zijn.
Maar ik laat ze over aan hen die ze nodig hebben.
Ik heb maar met een half oor geluisterd naar de vele uitleg die we kregen over de gebouwen.
De man aan het raam die in zijn eentje met één dobbelsteen en met vier paardjes tegelijk, onverschillig voor de drukte om hem heen, zijn spel speelt.Het zal mij altijd bijblijven tot wat koppige vastberadenheid van mensen met hun hart op de juiste plaats weten te realiseren, daar op die Monnikenheide in de Kempen.
En ook met een hart voor architectuur.
Met dank aan de vzw ARCHIPEL.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten