De 27-jarige schilder Théodore Géricault vond het verhaal van de gezonken MEDUSA zo fascinerend dat hij het wilde vereeuwigen.Het resultaat maakte hem wereldberoemd doch hieraan gingen veel studieschetsen vooraf.
In de tentoonstelling HET VLOT in Oostende is te zien hoe hij hopen menselijk vlees in elkaar knutselt om een geloofwaardig beeld in heldhaftigheid neer te zetten.
Het definitieve schilderij ziet er overigens anders uit dan zijn eerste composities.
Om maar aan te tonen dat het bloed, zweet en tranen heeft gekost, ook voor een schilder, om tot een bevredigend resultaat te komen.
Schetsen, het is niet enkel voor architecten nuttig; veel andere beroepen kunnen het nuttig gebruiken.
De kracht van het schilderij zit in het samenlopen van een aantal sterke lijnen van ledematen die samenvallen in een punt, ergens rechtsboven in het schilderij.
Daar wordt uw blik naar geleid maar er is daar niets te zien.
In 1816 voer het fregat Méduse op een zandbank op 60 mijl uit de westkust van Afrika.
Er pasten 250 opvarenden in de sloepen,
en 147 anderen klommen op een houten vlot dat op sleeptouw genomen
werd.Een beetje een avant-première van de Titanic. Een voorproevertje.
Of is het ooit anders geweest met schepen die moesten vergaan ?
De kapitein liet na een tijdje de touwen doorsnijden, omdat het vlot de sloepen ophield.
Op het vlot werd algauw gevochten om de schaarse proviand.
Al in de
eerste nacht kwamen 20 mensen om, soms door zelfmoord. Na vier dagen waren er nog 67 man over op het vlot.
De honger zette een aantal van hen aan tot kannibalisme.
Het recht van de sterkste gold: de doden werden opgegeten en de zwakken overboord gegooid.
Op dag 12 kreeg het Franse schip Argos het vlot in zicht.
Vijftien opvarenden werden gered, van wie er vijf later alsnog bezweken.
De kapitein en de rest van de bemanning in de sloepen slaagden erin de Franse kolonie Senegal te bereiken.
U zal zich moeten haasten, nog tot 15 april 2018 te zien in Oostende.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten