Ze klagen steen en been, de podiumkunstenaaars.Ook de niet-kunstenaars die iets met podia doen.
Vrijdag 23 mei 2020 om 18:006 hoorde ik de lucht opklaren aan het station. Een saxofonist met een muziekcanon dat jazzy nummers spuide, luidde het begin van het einde van podiumlock-down aan.
Er zijn wel meer kunstenaars die onze straten voorzagen van klanken.
Gratis.
Deze man doet het niet gratis.
Er mag een geld in zijn saxtas gedropt worden.
In het nieuwe normaal gaan we terug naar het oudst gekende verdienmodel.
Op veilige afstand.
Tussen beide monden is er 250 cm. Ik heb dat nagemeten aan de hand van de tegels.
Ik vroeg de man naar zijn naam.Max Sax antwoordde hij.
Ik geloofde hem.
Ik had ook een andere foto kunnen selecteren.
Tonen hoe onverschillig
mensen Max Sax voorbijlopen.
Er is nog meer te zien op mijn CORONA DIARY (klik).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten