STATIONS - I

Jaarlijks duiken de discussies op over de beheersovereenkomst tussen de overheid en de NMBS/INFRABEL.

Op zich al geen gemakkelijke oefening. Door de onderkoelde liefde tussen de treinbestuurders  en de spoormannen wordt dit een complex van drie vergelijkingen met drie onbekenden.

De baas van de treinconducteurs vraagt zich af of de baas van de sporen en de stations er wel goed aan doet om al die stations duur te herbouwen en de bestaande duur in stand te houden.

Ik heb mij dat ook al dikwijls afgevraagd.

Of we effectief nog stations nodig hebben zoals ze reeds meer dan honderd jaar geleden gebouwd werden ?

Neem Veurne.

Zo te zien was het geen goedkoop stationnetje indertijd.
Na de monumentale en lelijke Sint-Walburgakerk en de nog lelijker Sint-Niklaaskerk, het derde grootste gebouw van Veurne. Meer ga ik daar niet van zeggen.

Een belachelijk groot en pompeus station voor slechts twee sporen waar er om het uur twee treinen stoppen. Eén naar Adinkerke en één naar Gent, die ook nog doorrijdt naar de nationale luchthaven als u daar zou moeten zijn.

Zo te zien moet het station toen een fortuin gekost hebben.

En nu gaat het ons weer een fortuin kosten aan restauratiewerken want deze kathedraal van de vooruitgang is inmiddels beschermd monument geworden, in deplorabele staat.
Ze kunnen dat nauwelijks verbergen.
En een zinvolle bestemming hebben ze er momenteel niet voor. Als station is het gebouw reeds enige tijd opgeheven.

Het station mag overigens wat comfort gebruiken.
De te overbruggen afstand tussen wat ze daar een perron noemen en uw nog lege comfortabele treinzetel bedraagt minstens 1,28 meter. Honderdachtentwintig centimeter.

Veurenaars moeten er wat voor over hebben om naar het binnenland te trekken.

Afbreken dan maar ?