HOLOFERNES

Wij vinden de onthoofdingen die de IS jihadisten uitvoeren barbaars; ze op video vastleggen en
verspreiden nog meer.

Ik kan gemakkelijk wat voorbeelden van het internet afhalen en ze hier posten, maar mijn fatsoensnormen komen hiertegen in opstand.
Ik heb eventjes getwijfeld maar uiteindelijk doe ik het niet.
U moet zelf maar kijken.

Op de tentoonstelling DAMES van de BAROK in het Museum van Schone Kunsten in Gent, waren er maar liefst vijf schilderijen van die dames die Judith schilderden nadat ze Holofernes' hoofd van zijn lichaam hadden gescheiden.

Een van die dames heeft het tafereel zelfs tot vier maal toe geschilderd, voor ze wist dat ze juist zat.
Bij mijn weten wist Klimt dat al na twee keren.

Voor bij wie de bijbelkennis omtrent Judith een beetje ver zit - tja, u kan daar niets aan doen want zelfs als u op een katholieke school gezeten hebt van voor het tweede Vaticaans concilie, dan heeft men u daar in de godsdienstlessen niet, echt niets over verteld.

Zelfs al maakte het bisdom een onderscheid tussen de catechismuslessen, de gewone godsdienstlessen en het vak gewijde geschiedenis.

Van Judith en Holofernes hebt u nooit of nooit gehoord. En zeker niet als u het vak misdienaar er vrijwillig bijnam, zoals ik.

Het verhaal gaat als volgt: Generaal Holofernes van Assyrische oorsprong belegert het stadje Betulia. Ze kunnen daar noch weg noch weer tot een mooie, vrome en welgestelde joodse weduwe, Judith, besluit haar stad te redden door een
list. Ze mengt zich onder de belegeraars en heeft een tas met heerlijke voedselwaren mee. Ze valt bij Holofernes op door haar sensuele schoonheid - een paar van die vrouwelijke barokke schilders kunnen dat voortreffelijk weergeven - en die nodigt haar uit voor een etentje in zijn tent. Zij gaat op de uitnodiging in en belooft voor hem te koken, iets wat tegenwoordig de mannen doen om het tegenovergestelde te bereiken.  Ze brengt ook haar dienstmeid mee. Was het de drank, was het het voedsel, was het een combinatie van beide of erger nog, het mengen van een slaapmiddel in 's mans eten, op dat vlak staat de bijbel niet bekend als een zeer nauwkeurige verslaggever.
Maar het resultaat is: Holofernes valt in slaap, Judith neemt zijn zwaard en in twee houwen is zijn hoofd er af. Ze schudt er eerst het bloed uit, stopt het dan in haar tas en schrijdt zeer onopvallend het legerkamp uit, samen met de meid.
Bij het ochtendgloren wordt Holofernes' hoofd op een speer gespiest, die ze laat posten op de verdedigingsmuren van Betulia.
De Assyriers die van hun generaal letterlijk onthoofd, zijn slaan in paniek en op de vlucht.

Betulia kan weer herademen, dankzij Judith.

Dat van de in totaal vijftig werken van die barokke vrouwen, daar in het MSK, er maar liefst vijf Judith in haar verderfelijk verhaal terug tot leven laten komen, vind ik bedenkelijk. Tien percent zeg. 

Ik vind dat niet alleen bedenkelijk voor die dames; voor heel de westerse beschaving eigenlijk, inclusief de Joodse, of het verhaal nu apocrief is of niet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten