NUOVA SCUOLA ELEMENTARE - TEGNA

Ik begin weer, zoals wel vaker, met een citaat uit een gerenommeerde architectuurgids.

"Het gebouw is gelegen aan de noordoostelijke hoek van het terrein, om zo de vrije ruimte van het park te vrijwaren en tegelijk een relatie met het straatgebeuren te definiëren. Het gebouw richt zich op de omgeving."

Dit moet beter kunnen, vind ik.

Lees maar.

Het gebouw gaat een dialoog aan met enerzijds het straatgebeuren en anderzijds het tuin- en parkgebeuren, waardoor er weer een nieuw verhaal ontstaat.

kijkt u eens naar de architecturale voorbeelden die de leerlingen hier krijgen

Het lijkt een beetje logisch dat je zo een gebouw niet midden in de gemeentelijke tuin zet.

Je houdt meer tuin over en tijdens de speeltijd zie je beter waar de kinderen aan het ravotten zijn.


Verder is de school weer van een nuchtere eenvoud en alles verslaande logica.

Alle klassen bevinden zich op de verdieping, hebben een mooi uitzicht en hebben rechtstreeks toegang naar buiten via een trap.
Als ze buitenkomen mag het regenen of sneeuwen: geeft niet, want daar dient net de overkraging voor.

De klassen zelf hebben twee ruimtes: een grote klasruimte en een bij-klasje waarbij rechtstreeks vanuit het open binnenraam kan gevolgd worden hoe een kleine groep die apart aan de slag is, het er van af brengt door dezelfde juf of meester die tegelijk voor de grotere groep staat.

Dat heet pedagogische efficiëntie: niet alle kinderen hoeven tegelijk hetzelfde te doen en zo leren ze ook zelfstandig iets voor elkaar te krijgen.

Er zullen zeker nog andere voordelen aan verbonden zijn maar daar ben ik te weinig pedagoog voor.

Zoals overal in Zwitserland is de school geen ommuurde gemeenschap maar maakt ze deel uit van de dorpsgemeenschap en omgekeerd.

Die speeltuin kan ook op vrije dagen door iedereen gebruikt worden. Waarom niet trouwens.
Dat noem ik efficiënte ruimtelijke ordening.

In de onvolprezen architectuurgids staat nog zo'n pareltje van een zin in het architecturees:
"In de materialisatie wensten de architecten (Baserga Mozetti n.v.d.r.) de eigenschappen van de gekozen materialen te accentueren, waarbij de constructieve rol en complementariteit benadrukt werd."

Dit om te zeggen dat het beton en hout in een perfecte harmonie elkaar aanvullen, en ze andermaal bewezen hebben dat Zwitserse bouwvakkers erin slagen het beton even zacht te doen aanvoelen dan het hout waarin het gegoten werd.