In de vorige bijdrage probeerde ik aan te tonen hoe moeilijk het is om pleintjes spontaan te laten ontstaan. (klik) Het lijkt wel of we het verleerd zijn om stadkamers te laten groeien daar waar we ze nodig achten.
De verplichte voorbouwlijn blijkt heilig in onze steden.
We verwachten een duidelijke markatielijn tussen het openbaar en publiek domein.
Liefst met een gesloten gevel.
Hiervan afwijken lijkt wel stedenbouwkundige heiligschennis.
Je komt het niet zo vaak tegen dat hier toch een uitzondering op gemaakt wordt.
Zoals hier in Antwerpen in de Kleine Kauwenberg.
Daar werd aan nieuwe studentenhuisvesting gedaan.
GATE 15 heet het project.Wat zo merkwaardig is aan het project,is dat een markant deel van de bestaande bebouwing behouden werd maar dat voor de rest de gevellijn naar achter geschoven werd, ten voordele van een gebouw met een vrijgemaakt gelijkvloers en nog een boom en een bank erbij waar iedereen mag van profiteren.
Die boom is er niet gekomen, maar de anders zo private niet of nauwelijks gebruikte achtertuin is nu van u en mij.
Nu u het ziet vindt u het waarschijnlijk normaal dat het er zo uitziet. Dat het zo hoort.
Iemand die er nauw bij betrokken was, vertelde mij dat het een jaar duurde voor het voorstel door stedenbouw aanvaard werd.
Een jàààààr.
U moet dan wel het hart, het verstand en de innerlijke overtuiging hebben om als opdrachtgever en ontwerper [BOB 361] , hiervoor een jaar geduld op te brengen.
Weten dat het zo moet, en niet anders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten