Kerstmarkten zijn een merkwaardig fenomeen.Een generatie terug had daar niemand van gehoord.
Vaag opgevangen dat zoiets in Duitsland en Oostenrijk populair was maar dat hoefde niemand te verwonderen.
Nu palmen ze de pleinen van onze steden in op een manier die ik maar matig kan appreciëren.
Ik heb in die donkere dagen voor Kerstmis, gezocht naar die verlangende blikken.
De blikken naar het verlangen van de hergeboorte van de bevrijder die ons los zou kunnen maken van dat slopende consumptiegedrag.
Er een beetje aan werken dat we met zijn allen wat rustiger en vriendelijker met elkaar o
mgaan.Vergeet het.
Onder druk van de populaire Duitse kerstmarkten hebben de stalletjes met hun nepsneeuw ons nu ook al een paar jaren als het paard van Troye in hun greep gekregen.
Elk jaar wordt het gröSZer und schlimmer.
Cyriel, Ahmed en Elodie zijn er hopeloos op zoek geweest naar hèt originele kerstcadeau, dat er toch niet te vinden is, en dan maar op smaak gebracht of weggespoeld door gluwein, jenevers of betere bieren.
Bij zo'n kerstmarkt hoort ook een ijspiste.
In de categorie energieverspillend volksvermaak nemen die ijspistes een ereplaats in.
U en ik sleuren onze oude koelkast op tijd en stond naar het containerpark om hem te vervangen door een nieuwer, zuiniger en minder energieverspillend model.
Goed zo.Op de kerstmarkt staat het equivalent van alle koelkasten van haar inwoners, met de deur wagenwijd open.
Kerstmarkten zijn voornamelijk een product van de dienst economie.
Maar naast een departement economie hebben we er ook een voor cultuur, markten, feestelijkheden, integratie, genderbeheer, religieuze aangelegenheden, energiebeleid, milieubewustzijn, volkswelzijn, verdraagzaamheid, burgerlijke stand, hygiëne en comfort, buurtwerking, noord-zuid relaties, streekeconomie en nog een paar waarvan ik niet direct op de naam kan komen.
Kunnen die zich niet eens bezinnen over een betere invulling van onze openbare pleinen tussen kerst en nieuwjaar ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten