Ik neem u graag een beetje verder mee in de Orpheus-saga.(klik) Eens de vergunning rond was, mochten we beginnen met de werken.
Dak afbreken, hopen dat het dan niet te fel regent en de gebruikers droog bleven.
Dat lukte wonderwel. Niet dat het niet regende maar voor de afbraak werd van de zolder een waterdichte bekuiping aangebracht.
En toen begon de hoofdstructuur.
In hout, rustend op de stevigste punten van het eerbiedwaardige gebouw.
Ik hou van hout.
Licht en sterk, taai en onuitputtelijk.
Als we maar regelmatig nieuwe bossen aanplanten.
Zolang de structuur niet dichtgetimmerd wordt is zo'n structuur fascinerend.
De afwerking verbergt het geraamte.
Een beetje normaal.
U zou toch ook niet willen dat we er als röntgenfoto's bij lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten