PHILIP JOHNSON I

Wat liefde met een mens doet en een mens met liefde doet, kijk daar zijn al oneindig veel boeken en romans over geschreven, verfilmingen van gemaakt, theaters doen vollopen en liedjes over gemaakt.

Welk liedje gaat nu niet daarover ?

Ik zou dezelfde vraag kunnen stellen omtrent architectuur.

Wat doet architectuur met een mens en wat doet een mens met architectuur ?

Philip Johnson is zo iemand die daarbij zou kunnen antwoorden mocht hij nog leven.

Na de tweede wereldoorlog verdeelde Philips' vader zijn vermogen. Philip's vader was naar verluidt zeer vermogend als jurist, gespecialiseerd in economische materies.

Aan zijn twee dochters schonk hij al het vastgoed dat hij bezat, aan Philip gaf hij een pakketje aandelen dat hij verworven had als gedeeltelijke vergoeding bij het opstellen van juridisch advies voor een bedrijf dat aluminium op een zeer bijzondere manier uit erts wist te halen.
Dat bedrijf had daar een wereldwijd patent op en de waarde van de aandelen  steeg aanzienlijk.

Philip had art gestudeerd maar wilde zo graag een belangrijk iemand zijn in de kunstwereld.

En waarom niet via architectuur ?

Dus kocht hij met di gift een terrein van 5 ha in New Canaan, prachtig gelegen, weids uitzicht met een vallei erbij en hij zou er voor hemzelf er een

woning op zetten dat in geen enkel opzicht zou gelijken op wat alle New Yorkers in die omgeving bouwden: een klassiek koloniale woning met twee of vier kolommen ervoor.

Naar gelang het vermogen en de vermeende culturele background.

Hiernaast ziet u de schetsen die hij achtereenvolgens maakte voor zijn droomwoning.

De eerste schets zit al heel dicht bij het eind resultaat, maar dan maakt hij een omweg.

Hij denkt aan gescheiden volumes die verbonden zullen worden door een luifel.

Later brouwt hij er zelfs een binnenkoer aan, zoals andere architecten dat op dat ogenblik doen.

dit is wat je ziet als je 's morgens opstaat

We slaan een paar tussenstappen over en dan komen de eerste ronde vormen in zicht. Vraagt u zich vooral niet af waar hij de mosterd vandaan haalde. P.H. zal later nog bekend worden voor de vele invloeden die hij in zijn oeuvre laat binnensluipen.

Dat wordt hem door velen kwalijk genomen.
Rijkelui 's zoontje en leentjebuur spelen bij andere succesvolle architecten.

Heel de tijd in de buik van het peloton  meerijden en dan op het einde van de rit een spurt inzetten en zo de wedstrijd winnen. Zo iemand is Philip Johnson blijkbaar.
 

Nadien komen nog een hele reeks afwijkende schetsen hierop maar uiteindelijk kiest hij terug voor het ontwerp van eenvoudige glazen balk met de cilinder erin die fungeert als badkamer en open haard.

De rest wordt glas.

Een dun scherm tussen binnen en buiten en that's it.



De natuur moet haar werkt doen en in de eerste plaats schoon zijn om naar te kijken.


's Avonds wordt hij zot van zichzelf weerspiegeld te zien in al dat glas rondom hem en dan beslist hij om 's avonds met heel sterke buitenverlichting te werken die de bomen er rond doen  oplichten
en de weerkaatsing van die bomen moeten voldoende zijn om de woning ervan mee te laten genieten.

En dan nu het antwoord op de vraag, wat doet architectuur met een mens ?
Ik denk dat weinigen het erg lang zouden volhouden in een dergelijk huis. 
Alhoewel, 's morgens wakker worden alsof buiten bent maar beschut.
Het doet je wel wat, denk ik dan.

In alle publicaties omtrent hedendaagse architectuur kom je the glasshouse tegen.

Ik heb het geluk gehad het nu eindelijk in levende lijve te kunnen zien, te observeren en er in rond te lopen.
Het is architectuur die ons dwingt te kijken naar de essentie van het wonen. Wonen is veel meer dan eten, drinken en slapen, maar in dit huis kom je wel in de buurt van wat het aftasten van die uiterste grenzen betekent.

Veel navolging heeft die woning niet gehad, wel veel sensatie in de pers van schaamteloze zedenverwildering tot ophemeling.

Ik heb er nu zelf gestaan en heb mogen proeven van zoveel oprechtheid en harmonie.Met iconen moet je voorzichtig zijn. Ter plaatse gaan om het zelf te ervaren luidt nog steeds de boodschap.

Waakzaamheid helpt ook.

Zelf ben ik niet ontgoocheld want met iconen moet je altijd voorzichtig zijn.

En terloops, die hard gebakken en  lichtjes gesinterde bakstenen, die hebben toch wel wat.