S.O.M. I
In de literatuur kan je uitleggen wat je wil uitleggen.
Zeker in de non-fictie zoals bij het schrijven van deze pagina.
Om een hele psyché uit te leggen gebruiken we in de literatuur een verhaal, of een roman om een paar sterke gedachten mee te geven.
Hoe minder deze gedachten rechtstreeks beschreven worden, hoe sterker het literaire gehalte soms.
Bij beeldende kunsten is dat al moeilijker. daar helpt de titel van het kunstwerk ons soms vooruit maar bij untitled mag onze fantasie de vrije loop gaan.
In de architectuur gaat dat nog moeilijker.
Naast de semantiek heeft een gebouw ook nog een gebruikswaarde.
Als een gebouw teveel lijkt op wat het wil zeggen, noemen we het kitsch.
Zo leerde Robert Venturi het ons in zijn boek Complexity and Contradiction in Architecture (1964).
Een gebouw wordt pas architectuur als het in metaforen spreekt.
Zoals het Beinecke Rare Books and Manuscript Library.
Hier worden enkel oude en zeldzame boeken bewaard, als in een schrijn.
Achter glas, maar heel duidelijk aanwezig.
Daarrond is een omhulling die volledig autonoom op vier poten rust.
Die karkas zit een beetje merkwaardig ineen.
Je zou denken dat de vormentaal iets strakker had gekund.
Maar dat is het nu net.
Die omhulling werkt als één grote vierendeelligger en om het geheel stijf te houden is er meer materiaal nodig in de knooppunten.
Maar nu komt het. De open vlakken zijn ingevuld met 3 cm dikke marmerplaten.
Die geven een gefilterd en gedempt licht wat oude boeken beter ligt dan fel licht.
Zoals in veel Italiaanse kerken ook te zien is.
Als de zon niet vlak op de gevel zit, krijg je een schakering van vijftig tinten grijs.
Als de felle zon er wel op zit krijgen ze de kleur van de ruggen van boeken.
Magisch wondermooi.
Het enige rechtstreekse licht dat binnenkomt, komt van het gelijkvloers.
En dat weerkaatst.
Voor wie SOM niet kent: SOM staat voor Skidmore, Owens en Merill.
The founding fathers zijn al een tijdje niet meer van deze wereld maar het bureau overleefde zichzelf.
Ontwerper en projectarchitect van dit werk was Gordon Bunschaft.
SOM zou u ook kunnen kennen van de Bank Brussel Lambert, nu ING-bank.
De gevelopbouw van de BBL vertoont veel gelijkenis met de bibliotheek aan Wallstreet in New Haven.
Voor de uitbreiding in Brussel zochten ze bij de BBL aanvankelijk andere architect en andere architectuur.
Maar na veel wikken en wegen werd het toch maar opnieuw SOM, met een bijna copie/paste van het voorgebouw.
Maar lang niet zo mooi als in New Haven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten